Już pierwsze rekolekcje dla singli pokazały, że jest na nie zapotrzebowanie. - Będą kolejne - zapewnia dyrektor Domu Rekolekcyjnego w Siedlanowie ks. Grzegorz Koc po piątej edycji, która miała miejsce w ostatni weekend stycznia.
Aktualności
Premier zatwierdził listę inwestycji przeznaczonych do dofinansowania w ramach Rządowego Funduszu Rozwoju Dróg na 2023 r. Jak informuje kancelaria prezesa rady ministrów najwięcej pieniędzy na realizację inwestycji trafi do województw: mazowieckiego - 299,5 mln zł i lubelskiego - 271,5 mln zł.
Są łącznikiem pomiędzy pacjentem w cierpieniu a Panem Bogiem. Swoją posługę przy chorych wykonują z wytrwałością i cierpliwością.
Siostry zakonne jako pielęgniarki pracują w przychodniach zdrowia, szpitalach, placówkach opieki społecznej, domach spokojnej starości i hospicjach. Podejmują również pracę medyczną na misjach, niosąc pomoc chorym, stając się świadkami miłosierdzia - jako siostry z zawodu i siostry z powołania. Obecne są także na terenie naszej diecezji, pełniąc uczynki miłości chrześcijańskiej wśród ludzi. - Spełniam się i jako pielęgniarka, i jako matka - mówi o sobie s. Katarzyna ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. W Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Łukowie, w którym przebywa 31 chłopców w wieku od 13 do 17 lat, praca polega na całodobowej opiece, świadczeniu pomocy medycznej, rehabilitacji i zajęciach terapeutycznych.
Siostry zakonne jako pielęgniarki pracują w przychodniach zdrowia, szpitalach, placówkach opieki społecznej, domach spokojnej starości i hospicjach. Podejmują również pracę medyczną na misjach, niosąc pomoc chorym, stając się świadkami miłosierdzia - jako siostry z zawodu i siostry z powołania. Obecne są także na terenie naszej diecezji, pełniąc uczynki miłości chrześcijańskiej wśród ludzi. - Spełniam się i jako pielęgniarka, i jako matka - mówi o sobie s. Katarzyna ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. W Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Łukowie, w którym przebywa 31 chłopców w wieku od 13 do 17 lat, praca polega na całodobowej opiece, świadczeniu pomocy medycznej, rehabilitacji i zajęciach terapeutycznych.
Rozmowa z kardiologiem Hanną Wilk-Manowiec, ordynator oddziału kardiologii Szpitala Miejskiego w Siedlcach.
W ostatnich tygodniach bardzo dużo mówi się o powikłaniach grypy, przede wszystkim zapaleniu mięśnia sercowego.
Czynniki etiologiczne zapalenia mięśnia sercowego są bardzo różne, jednak najczęściej choroba ta pojawia się przede wszystkim po infekcjach wirusowych. Mówiąc, że to powikłanie pogrypowe, używamy uogólnienia, bo mianem grypy potocznie określane są wszelkiego rodzaju infekcje, nawet jeśli nie znamy typu wirusa, który za nie odpowiada. Warto zauważyć, że zapalenie mięśnia sercowego nie zawsze jest związane z ostrą infekcją, czyli okresem, kiedy przechodzimy zakażenie wirusem, ale zwykle jest to nasilony stan zapalny w wyniku obrony organizmu. Zwykle do zapalenia mięśnia serca dochodzi wtedy, gdy ustępują objawy ogólnego rozbicia, gorączka, a po kilku dniach lub nawet tygodniach od infekcji pojawiają się nowe dolegliwości.
W ostatnich tygodniach bardzo dużo mówi się o powikłaniach grypy, przede wszystkim zapaleniu mięśnia sercowego.
Czynniki etiologiczne zapalenia mięśnia sercowego są bardzo różne, jednak najczęściej choroba ta pojawia się przede wszystkim po infekcjach wirusowych. Mówiąc, że to powikłanie pogrypowe, używamy uogólnienia, bo mianem grypy potocznie określane są wszelkiego rodzaju infekcje, nawet jeśli nie znamy typu wirusa, który za nie odpowiada. Warto zauważyć, że zapalenie mięśnia sercowego nie zawsze jest związane z ostrą infekcją, czyli okresem, kiedy przechodzimy zakażenie wirusem, ale zwykle jest to nasilony stan zapalny w wyniku obrony organizmu. Zwykle do zapalenia mięśnia serca dochodzi wtedy, gdy ustępują objawy ogólnego rozbicia, gorączka, a po kilku dniach lub nawet tygodniach od infekcji pojawiają się nowe dolegliwości.
Rozmowa z Hubertem Kowalikiem, prezesem klubu Bug Hanna.
Co obecnie dzieje się w klubie? Kto jest nowym szkoleniowcem zespołu?
Od ponad czterech tygodni przygotowujemy się do rundy wiosennej w IV lidze. Mamy nowego trenera, która wprowadza swoje rządy. Mam nadzieję, że to wszystko zaowocuje udaną rundą. Naszym nowym szkoleniowcem został Łukasz Jankowski, były piłkarz m.in. Górnika Łęczna, Motoru Lublin i Chełmianki Chełm. Przez ostatnie cztery lata prowadził rezerwy III-ligowej Avii Świdnik.
Co obecnie dzieje się w klubie? Kto jest nowym szkoleniowcem zespołu?
Od ponad czterech tygodni przygotowujemy się do rundy wiosennej w IV lidze. Mamy nowego trenera, która wprowadza swoje rządy. Mam nadzieję, że to wszystko zaowocuje udaną rundą. Naszym nowym szkoleniowcem został Łukasz Jankowski, były piłkarz m.in. Górnika Łęczna, Motoru Lublin i Chełmianki Chełm. Przez ostatnie cztery lata prowadził rezerwy III-ligowej Avii Świdnik.
Rozmowa z Lidią Chojecką-Leandro, byłą lekkoatletką, a obecnie trenerką.
Osiągnęła Pani bardzo wiele w sporcie. Które wydarzenia wspomina Pani najmilej?
Moje osiągnięcia były duże, ale to było dawno temu. Z tego okresu najmilej wspominam medale zdobyte podczas mistrzostw świata i Europy, a szczególnie dwa wywalczone podczas czempionatu Starego Kontynentu w Birmingham w 2007 r., kiedy zdobyłam złoto na 1500 m i 3 km. Do tego jeszcze dodam igrzyska olimpijskie w Sydney, gdzie zajęłam piąte miejsce, i w Atenach, podczas których uplasowałam się na szóstej pozycji.
Osiągnęła Pani bardzo wiele w sporcie. Które wydarzenia wspomina Pani najmilej?
Moje osiągnięcia były duże, ale to było dawno temu. Z tego okresu najmilej wspominam medale zdobyte podczas mistrzostw świata i Europy, a szczególnie dwa wywalczone podczas czempionatu Starego Kontynentu w Birmingham w 2007 r., kiedy zdobyłam złoto na 1500 m i 3 km. Do tego jeszcze dodam igrzyska olimpijskie w Sydney, gdzie zajęłam piąte miejsce, i w Atenach, podczas których uplasowałam się na szóstej pozycji.
Odbywający się 4 lutego VI Przegląd Piosenki Kabaretowo-Biesiadnej „Szpacze Trele-Morele” w Szpakach zyskał wyjątkową oprawę. Marysieńki - gospodynie i pomysłodawczynie imprezy - świętowały swój jubileusz!
Gratulacjom od licznie zgromadzonych na uroczystości przedstawicieli władz samorządowych, przyjaciół i sponsorów towarzyszyły wspomnienia minionych 35 lat, życzenia wyśpiewane przez kolejno prezentujące się na scenie zaprzyjaźnione zespoły oraz gromkie „Sto lat” od wszystkich gości obecnych na sali. - Na czas tej uroczystości odrzućmy wszelkie troski. Cieszmy się chwilą, która trwa - mówiła, witając uczestników imprezy, Jolanta Grzesiewicz, szefowa Koła Gospodyń Wiejskich w Starych Szpakach. Z okazji jubileuszu uczniowie miejscowej Szkoły Podstawowej zatańczyli poloneza. Czas tańcem i śpiewem umilały publiczności także dzieci z przedszkola.
Gratulacjom od licznie zgromadzonych na uroczystości przedstawicieli władz samorządowych, przyjaciół i sponsorów towarzyszyły wspomnienia minionych 35 lat, życzenia wyśpiewane przez kolejno prezentujące się na scenie zaprzyjaźnione zespoły oraz gromkie „Sto lat” od wszystkich gości obecnych na sali. - Na czas tej uroczystości odrzućmy wszelkie troski. Cieszmy się chwilą, która trwa - mówiła, witając uczestników imprezy, Jolanta Grzesiewicz, szefowa Koła Gospodyń Wiejskich w Starych Szpakach. Z okazji jubileuszu uczniowie miejscowej Szkoły Podstawowej zatańczyli poloneza. Czas tańcem i śpiewem umilały publiczności także dzieci z przedszkola.
Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie wzbogaciło się o kolejne dwa listy napisane własnoręcznie przez pisarza. Jeden pochodzi z 1846, a drugi z 1849 r.
Oba pisma zostały zakupione na aukcji antykwarycznej w Warszawie. Muzeum zapłaciło za nie łącznie 5 tys. zł. Listy adresowane są do Wacława Aleksandra Maciejowskiego, sędziego trybunału apelacyjnego województwa mazowieckiego i historyka kultury. - List z 1849 r. jest odpowiedzią na pismo A. Maciejowskiego i na przesłane przez niego artykuły do czasopisma „Ateneum”, w którego redakcji pracował J.I. Kraszewski. Drugi list dotyczy spraw spadkowych związanych z dworem w Romanowie. Pisarz przedstawia w nim ich stan i prosi sędziego Maciejowskiego o pomoc. Proces spadkowy rozpoczął się w 1845 r., po śmierci Wiktora Malskiego, wuja J.I. Kraszewskiego - mówi Mariola Jeruzalska, adiunkt Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie.
Oba pisma zostały zakupione na aukcji antykwarycznej w Warszawie. Muzeum zapłaciło za nie łącznie 5 tys. zł. Listy adresowane są do Wacława Aleksandra Maciejowskiego, sędziego trybunału apelacyjnego województwa mazowieckiego i historyka kultury. - List z 1849 r. jest odpowiedzią na pismo A. Maciejowskiego i na przesłane przez niego artykuły do czasopisma „Ateneum”, w którego redakcji pracował J.I. Kraszewski. Drugi list dotyczy spraw spadkowych związanych z dworem w Romanowie. Pisarz przedstawia w nim ich stan i prosi sędziego Maciejowskiego o pomoc. Proces spadkowy rozpoczął się w 1845 r., po śmierci Wiktora Malskiego, wuja J.I. Kraszewskiego - mówi Mariola Jeruzalska, adiunkt Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie.
Jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków XVIII-wiecznej architektury Siedlec obchodzi w tym roku swój jubileusz. Z tej okazji Muzeum Regionalne przygotowało wystawę „Z głową w obłokach. 250 lat ratusza pod Jackiem”.
To bez wątpienia najbardziej charakterystyczna budowla Siedlec. Budynek został wzniesiony w połowie XVIII w., na miejscu istniejących wcześniej kilku drewnianych ratuszy, zniszczonych przez pożary. Budowla łączy elementy późnego baroku z klasycyzmem. Budynek wzniesiono na planie krzyża. Był typowym ratuszem handlowym. Skrzydła budynku przeznaczone były na kramy i sklepy, natomiast w centralnie usytuowanej części wieżowej znajdowały się pomieszczenia administracyjne. Ośmioboczną wieżę zwieńczono figurą Atlasa dźwigającego kulę ziemską. Potoczna nazwa „Jacek” wywodzi się z miejscowej legendy, według której do wykonania tej figury pozował lokaj Aleksandry Ogińskiej o imieniu Jacek. Po zniszczeniach II wojny światowej ratusz został odbudowany w latach 1945-1952.
To bez wątpienia najbardziej charakterystyczna budowla Siedlec. Budynek został wzniesiony w połowie XVIII w., na miejscu istniejących wcześniej kilku drewnianych ratuszy, zniszczonych przez pożary. Budowla łączy elementy późnego baroku z klasycyzmem. Budynek wzniesiono na planie krzyża. Był typowym ratuszem handlowym. Skrzydła budynku przeznaczone były na kramy i sklepy, natomiast w centralnie usytuowanej części wieżowej znajdowały się pomieszczenia administracyjne. Ośmioboczną wieżę zwieńczono figurą Atlasa dźwigającego kulę ziemską. Potoczna nazwa „Jacek” wywodzi się z miejscowej legendy, według której do wykonania tej figury pozował lokaj Aleksandry Ogińskiej o imieniu Jacek. Po zniszczeniach II wojny światowej ratusz został odbudowany w latach 1945-1952.
Zbiorowa mogiła usytuowana na skraju Starej Wróbliny kryje ciała dziewięciu powstańców z oddziału Gustawa Zakrzewskiego poległych 27 marca 1863 r. Tutaj spoczął również 25-letni Emil Łapczyński, przedwcześnie zgasła gwiazda polskiej pianistyki.
Powstańcy styczniowi pochodzący z terenu parafii Stanin, walczący i polegli w trzech wielkich bitwach stoczonych na jej terenie - znani i nieznani z imienia i nazwiska - zostali godnie upamiętnieni za sprawą ks. kan. Stanisława Głębickiego, który kierował parafią Trójcy Świętej do końca czerwca 2022 r. Od lat szukał informacji o uczestnikach walk pod Staninem (14 marca 1863 r.), Starą Wróbliną (27 marca) oraz Zalesiem (2 grudnia). Udało mu się ustalić kilka nazwisk bojowników o wolność. Jeden z nich to E. Łapczyński. Nasz bohater przyszedł na świat 8 maja 1837 r. jako pierwsze dziecko właścicieli majątku Kawęczyn (Krępa) w parafii Łysobyki (obecnie Jeziorzany) - Emilii i Feliksa Łapczyńskich. Kolejnym była córka. Dzieciom nadano imiona po rodzicach: Emil i Felicja.
Powstańcy styczniowi pochodzący z terenu parafii Stanin, walczący i polegli w trzech wielkich bitwach stoczonych na jej terenie - znani i nieznani z imienia i nazwiska - zostali godnie upamiętnieni za sprawą ks. kan. Stanisława Głębickiego, który kierował parafią Trójcy Świętej do końca czerwca 2022 r. Od lat szukał informacji o uczestnikach walk pod Staninem (14 marca 1863 r.), Starą Wróbliną (27 marca) oraz Zalesiem (2 grudnia). Udało mu się ustalić kilka nazwisk bojowników o wolność. Jeden z nich to E. Łapczyński. Nasz bohater przyszedł na świat 8 maja 1837 r. jako pierwsze dziecko właścicieli majątku Kawęczyn (Krępa) w parafii Łysobyki (obecnie Jeziorzany) - Emilii i Feliksa Łapczyńskich. Kolejnym była córka. Dzieciom nadano imiona po rodzicach: Emil i Felicja.